Love Disease.
about home follow
#again
Sunday, September 15, 2013 | Sunday, September 15, 2013 | 0 comments

I'm the worst. in the world. The worst part. The worst day. Maybe. Aku tahu aku bukan mereka yg layak dipuja, dibangga, disanjung. Aku bukan aku yg dulu. Mungkin sekarang rasa sendiri. Berdiri atas kaki sendiri dengan beban yg dicari. Hati aku utk dia. Mungkin mereka faham. Tapi yg dilarang tetap dilarang. Sampai bila nk lari dari hidup sendiri pun aku tk tahu. Aku mahu dia, mahukan mereka, mahukan semua bahagia tapi hati kecil tak mampu ..

Terima kasih utk semua. Aku tkpernah terkata aku tk bersyukur dengan apa yg ada. Aku terlalu bersyukur dengan apa yg masih ada, dengan siapa yg sentiasa ada.. Kt mana nk diluah sekarang.. Aku harap kau ada to wipe these tears away. Aku harap we always stick together in catching my dreams. Aku harap mereka faham. Ya Allah.. Mungkin trlalu awal utk berfikiran matang bagi mereka. Aku harap kita mampu pertahankan apa yg kita ada. Aku harap kau yg terakhir. Aku harap kau hargai aku. Aku harap kau rasa beban yg aku tanggung sekarang. Tapi kau ktmana? Siapa  yg boleh bagi aku semangat sekarang? Aku terlalu berharap mungkin? 

Aku lupa diri aku siapa. Mungkin bahagia cuma sementara. Kau mampu cari yg lebih baik. Mungkin ada yg betul kata mereka. Aku patut tahu siapa diri aku , nk dibanding dengan yg lain. Satu hari nanti aku mungkin akan hilang semua.. semua..


Kenapa susah sangat orang nk faham.. Aku bukan minta banyak, cuma restu & doa..